Eindelijk

Eindelijk is het hangertje klaar waar Vince d'r tandjes in zijn verwerkt. Het diamantje symboliseert het oogje van Vince.

Ontsnapt en Lotte gesteriliseerd

Mzungu en Wembe zijn echte ondeugden. Vooral Mzungu. Ik heb om het logeerhok altijd een ren staan waarin ze kunnen rennen als ik weer thuis ben. Mzungu springt er zo overheen, telkens weer! Zojuist heb ik hem ook weer tussen de Hortensiastruik uit moeten vissen. De slimmerik gaat uiteraard precies zo zitten dat ik er nét niet bij kan. Ook kwam ik een keer thuis en had meneer het gaas doorgebeten en liep dus lekker in de ren rond te huppelen. Wembe wilde ook wel door het gat naar buiten, maar hij is net wat dikker dan z'n broertje. Was dat even balen voor hem....;-) Na die ontsnappingspoging heb ik ze maar naar binnen gehaald. Eerst wordt er dikker gaas in het hok gemaakt.

Ondeugend? Wij?

Nee toch?

Echt nie, wij zijn kei lief.....

Lotte is gesteriliseerd. Ze was altijd zo onrustig en ze bouwde nesten.... niet normaal meer. Jessie overigens ook. Ze wisselden elkaar gewoon af. Op zich wel grappig om te zien. Omdat m'n groep eigenlijk best onrustig is, hebben we eerst Lotte laten steriliseren. Nou, alles is echt helemaal super gegaan. Ze was vrij snel bij uit de narcone en haar herstel is heel goed verlopen. Gelukkig maar, want met Nikita had ik een totaal andere ervaring. Ze wilde niet eten of niks. Dat was echt een drama. Toen moest lotte terug in de groep. Maar Jessie had het er mooi van genomen en zij wilde een beetje het baasje spelen. Herrie in de tent dus. Nou, Lotte er toch maar weer uit, want ik was bang dat haar wond zou gaan ontsteken. Na een paar dagen hebben we Jessie uit de groep gehaald en Lotte terug gezet. Dat ging goed. Na een paar dagen hebben we Jessie ook weer in de groep gezet en... het was weer als voorheen. Ook weer opgelost.

In diezelfde periode dacht Eefje dat ze zwanger was. Ze was echt niet te genieten en grijnsde behoorlijk tegen Tommie. Ook maar even uit elkaar gehaald en Eef in een ander hok naast dat van hun samen gezet. Wat had ze het toch druk...;-)

De hokken van de konijnen worden bij mij minstens 2 x per week schoongemaakt. Ze kunnen er zo'n bende van maken. Ach ja, als ze het maar naar hun zin hebben he!

before:

after:

before:

after:

 

Ook het binnenlogeerhok moest schoongemaakt worden en dat vonden ze buiten toch wel best interessant:

De meisjes, Krijgertje en Rovertje, zijn weer naar "huis". Ze zijn flink gegroeid en helemaal klaar om naar een gezin te gaan. We hopen dat ze bij elkaar mogen blijven. Ze zijn zo klef met elkaar. Misschien wil iemand ze wel in een groepje.

Superlui, zoals altijd:

De favourite houding van Krijgertje:

Dat was het weer. En inmiddels is het de hoogste tijd om alle bunnies hun eten te geven en in hun hokjes te stoppen.

Inmiddels bijna een maand verder...

Morgen is het een maand geleden dat ik Vince dood naast de bank had gevonden. We missen ons kleine meisje nog steeds. Ze was echt ons zonnetje in huis. We willen iedereen bedanken voor hun lieve en meelevende reacties. De dag nadat Vince was overleden, heb ik uit de opvang een aantal konijnen gehaald om maar zoveel mogelijk afleiding te hebben.

Als nieuw vriendinnetje voor Tommie heb ik Eefje mee naar huis genomen. Eefje is in een kinderboerderij geboren en ze is ongeveer 3 jaar oud. Eefje is een keer gevallen en heeft toen het een en ander gebroken wat vervolgens verkeerd aan elkaar gegroeid is. Ze hebben haar gewoon laten rondlopen, zonder ook maar even naar een dierenarts te gaan. Ze kan daardoor moeilijk lopen en heeft een zwakke achterhand. Anna heeft haar bij de kinderboerderij weg gehaald en is er eerst even mee langs dierenkliniek Den Herd geweest. Zij hebben Eefje globaal onderzocht en aangegeven dat ze er niet echt veel last van heeft. Ik wil Eefje binnenkort nog wel een keer goed na laten kijken en haar dan evt ook gelijk laten sterilliseren. Doordat Eefje dus moeilijk kan lopen en niet kan springen, heb ik hier in huis de nodige aanpassingen gedaan. Ik kan me tenslotte aanpassen en zij niet. Ze doet het goed en ze kan er met tijden echt super relaí bij liggen. Tommie en Eefje zijn helaas nog niet van die dikke vriendjes als Vinde en Tommie destijds waren. Eefje is wel een beetje een kattekop. Ik hoop dat dat minder is als ze is gesterilliseerd en anders wil ik ook dat animal freedom eens proberen. Weet iemand  hoe ik daar aan kan komen? (hihi... Tommie rent net door de gang en springt wel een halve meter ver in de lucht). Met Tommie gaat het overigens heel goed. Hij is super lief en is al een beetje afgeslankt en zijn vachtje ziet er weer prachtig uit en voelt ook aan als fluweel. Heerlijk. Meneer heeft ook een eigen plek op de bank en sjeest over de banken alsof het een kermis is hierzo.

Tommie op de bank  en Eefje lekker lui

Toen ik Tommie uit de opvang ging halen, had ik ook 7 kleine babykonijntjes meegenomen. Van die 7 leven er nu nog maar 2 (voedstertjes). Krijgertje (het bruintje), omdat ze zo ontzettend ziek is geweest en ze kei hard voor haar leventje heeft moeten vechten en Rovertje (het witje), omdat zij al het eten overal weg haalde. Krijgertje en Rovertje (inmiddels Krijger en Rover ;-)) logeren bij mij om aan te sterken. Ze waren behoorlijk verzwakt en mager. Het zijn echt de 2 mafste konijnen die ik ooit hier heb gehad. Ze zijn lief, leuk, klef, niet een klein beetje lui, maar supe lui, dol, vol energie, maken binkies om "u" tegen te zeggen en noem maar op. Ze hebben een gigantisch onwijs super hoog aaibaarheidsgehalte. Echte knuffelkonijnen en ze doen bijna alles samen. Eerst dronken ze water uit een bakje en na een tijdje ontdekten ze het drinkflesje. Het was zo ontzettend leuk om te zien hoe ze probeerden uit het flesje water te krijgen. Maar het is gelukt en er wordt nu uit het flesje gedronken. Ze zijn toch zo handig. We zijn echt trots op ze. Vorige week zondag hadden ze alleen allebei een gasaanval. Ik denk dat het van de paardebloem kwam. Dat was wel even schrikken, maar ze zijn er weer helemaal boven op. Je kunt op de foto's echt zo goed het verschil in grootte zien dat de een wel ziek is geweest en de ander niet.

Verder hebben Stefan (het witje) en Roan (het bruintje) hier nog gelogeerd. Stefan is ook een echte lieverd en houdt er wel van om een aai over z'n bolletje te krijgen. Roan was eerst wat afstandelijker, maar dat is inmiddels veranderd. Het zijn 2 hele leuke kereltjes die geen minuut stil zitten en dus moeilijk om op de foto te zetten. Stefan vindt het helemaal geweldig om lekker buiten los te huppelen en als hij even de kans kreeg, sprong hij uit het hok. Roan daarentegen was iets rustiger en wachtte netjes af tot hij uit het hok mocht. Gisteren zijn Stefan en Roan weer terug naar de opvang gegaan. Ze worden binnenkort gecastreerd.

 

Gisteren vanuit de opvang meegenomen Muzungu en Wembe. Ze waren net wat onwennig toen ze uit hun hok mochten, maar lopen nu lekker buiten in de ren te huppelen en te rennen. Zij blijven ook een tijdje hier logeren totdat ze groot genoeg zijn om gecastreerd te worden.

Zo.... dat was het wel geloof ik....;-)