Gisteren zijn we weer naar Galder geweest om het een en ander door te spreken, onder het genot van koffie, thee, taart en gluhwijn en een hoop gebabbel over van alles en nog wat (uiteraard over de q-koorts), behalve waar we het over moesten hebben. Maar uiteindelijk is dat ook goed gekomen :-)). Voordat we gingen, zijn we eerst bij Joanne van Opvang Konijnenberg geweest. We mochten alvast het keukenblok meenemen. De aanhanger mochten we van Jurgen lenen. Super bedankt!! Nou rijden we eigenlijk nooit met een aanhanger, dus dat is toch wel altijd weer spannend (vind ik dan he). We dachten dat het aanrechtblad wel zou blijven liggen, maar we waren Waalwijk nog niet uit of het blad begon al te verschuiven. De dichtsbijzijnde winkel die we konden verzinnen en ook wisten te vinden voor touw zat in het centrum. Auto langs de weg geparkeerd en ik ben toen naar de winkel gerend om touw te kopen. Ik voel m'n kuiten nog....haha. Aanrechtblad vastgesnoerd op de aanhanger en gaan. Tomtom aangezet en... batterij bijna leeg.... hmmm. Oplader lag in mijn auto die Monique op dat moment had. Niet handig dus. Dan maar op goed geluk gaan rijden en na Breda de Tomtom aangezet. Op het laatste beetje batterij hebben we het gered.
Als je op de boerderij bent, dan vliegt de tijd voorbij. Frank was er nog niet geweest, dus kregen we weer een rondleiding over de hele boerderij. De geiten zijn zo ontzettend leuk. Ik droom ervan om ooit ook nog eens een paar geitjes te hebben. En ezeltjes en kipkes en... en... en... Goe, eerst de staatsloterij winnen ;-)
Het is net alsof geiten altijd een glimlach om hun bekkie hebben.
En ze houden echt alles met z'n allen in de gaten. Zo grappig om te zien. Hier gebeurd iets, dus hup, alle oogjes de ene kant op.
![Dscf3751]()
Wow, aan de andere kant gebeurt ook iets. Snel die kant op kijken.
Eerst was ons eigenlijk al een ruimte toegezegd. Maar de beste mensen zitten ook vol met plannen (ook voor hun eigen toekomst) dat ze ons verschillende opties aandroegen waar we zelf een keuze uit mochten maken. Onze keuze is gevallen op onderstaande stal....
.... en dan dit gedeelte. Rechts achter zit een deur die we dan als eigen ingang kunnen gaan gebruiken. Het ziet er nog wel donker uit, maar dat gaat nog veranderen.
Er wonen ook twee pracht van honden op de boerderij. Frank en ik hebben ze in aktie gezien over de hooibalen. Onvoorstelbaar wat een sprongen die honden maakten. Echt prachtig om te zien. Dan kun je ook echt duidelijk zien waar de hond van afstamt. Ze maakten gewoon heuse zweefsprongen!
Binnen vliegt er "gewoon" en uil rond. Ze heet Hope en ze is prachtig. Hier had ze net haar buikje vol en zit ze lekker te slapen. Als ze voorbij vliegt, dan voel je de kracht van de vleugels. Ze is onvoorstelbaar zacht en ze doet haar oogjes dicht als ze geniet van het aaien. Zo bijzonder!
We konden het toch niet laten om haar even wakker te maken. Is ze niet prachtig!? Voor alle duidelijkheid. Deze mensen hebben alle papieren die ze moeten hebben om deze uil te mogen houden.
Misty die een tijdje bij Monique heeft gelogeerd, verblijft nu een tijdje bij mij met haar kleintjes. Ze zit nog altijd niet lekker in haar vel en gromt en krabt en bijt daarom. Ik wil proberen er achter te komen wat er aan scheelt. Een van de kleintjes vertoont hetzelfde gedrag. Een hele uitdaging en ik heb er zin in. Konijnen met gedragsproblemen zijn echt mijn ding en ik kan dan ook uren met ze bezig zijn.
Beertje en Mercedes zitten nu in een soort van groeispurt. Het is net alsof we ze onder onze handen zien groeien. Beertje is nog altijd de druktemaker, terwijl Mercedes heel rustig is. Deze week had ik ze een nieuw speeltje gegeven. Zo'n bal waarin je voer moet doen en dat ze er zelf door te rollen uit moeten halen. Gaaf om te zien hoe snel de dametjes dat door hadden.
Dat was het weer voor even.
