Konijnemeisje, Boris en Leon

Vorige week was het een avondje wel in de konijnenopvang. Troelie deed diverse succesvolle pogingen om uit haar hok te ontsnappen. Uiteindelijk hebben we haar in een ander hok neergezet.  Weer een ander konijn dacht: "hee, het hok is open en ik kan best van de 2e etage naar beneden springen". 2 Andere konijntjes liepen even los, omdat hun hok verschoont moest worden. Het was dus echt vangen geblazen; En Troelie die telkens ontsnapte, en het konijntje dat even wilde springen en de 2 die nog los liepen. Phoe...;-) Toen was er ook nog een bunny die vond dat ik niet aan haar vriendje mocht komen en van haar heb ik nu een mooie afdruk in mn pols staan. Het was wel heel leuk om te zien hoe ieder konijntje toch weer zijn/haar eigen karaktertje heeft en gewoon lekker doet waar hij/zij zin in heeft. De tanden van Bullit en van Masimo nog geknipt en ook gelijk maar een paar lange nageltjes geknipt. Was toch bezig (vanavond hoorde ik dat Bullit en zijn vriendinnetje zijn geplaatst. Ben echt super blij voor ze). Als laatste die avond vond Monique een klein konijnemeisje, stilletjes in een hoekje van het hok zitten. Helemaal koud. Joanne heeft haar snel de nodige medicijnen gegeven en geprobeerd haar op te warmen. Toen ik naar huis ging, heb ik het konijnemeisje mee naar huis genomen en op een warmtekussen en onder de warmtelamp gelegd. Om het uur zou ik bij haar gaan kijken (ze stond aan het voeteind van mn bed). Toen ik om 1 uur wakker werd, had ze zich van het kussen afgewerkt. Ze was zo slap, dat ze telkens dubbel sloeg. Zo zielig om te zien. Ze was echt aan het vechten en haar oogjes keken me echt zo hulpeloos aan. Rond 2 uur kreeg ze last van stuipjes en kreeg ze het steeds zwaarder. Om half 3 heb ik haar opgepakt en in warm in een handdoek gerold. Even later was ze overleden. En dan is het er weer... dat machteloze gevoel...

konijnemeisje op het kussen en onder de lamp

Met Boris gaat het heel goed. Het is een leuke vent en superlief. Hij heeft nog geen enkele poging gedaan om te bijten.

nieuwsgierig

heeeel onschuldig

lief

ondernemend

lui (en hij kan nog veeeeeel "luier")

En de plasbak.... die is natuurlijk ook voor andere doeleinden te gebruiken. Plassen doet ie precies in de hoek waar de bak niet staat...;-)

Vanavond is Leon vanuit de opvang bij mij gekomen. Hij blijft een tijdje bij mij logeren. Leon schijnt te bijten en ik ga proberen er achter te komen wat daar de reden van kan zijn. Hij heeft me onderweg naar huis in ieder geval al de stuipen op het lijf gejaagd, door voor dood in de reismand te gaan liggen. Echt!! Op z'n rug en poten de lucht in!! Ik kreeg hem amper wakker. Op Vince na, zijn al mijn konijnen altijd mega gestressed na een autorit (en dat ligt echt niet aan mijn rijstijl..(ik hoor een paar mensen denken...;-)) Maargoed, gelukkig niets aan de hand en meneer is inmiddels in zijn hok geinstalleerd. Hij vindt het allemaal prima en ging direct van z'n hooi eten.

Vince en Snoesje samen op de bank

 

"mijn Thijs"

Fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar

Killer Rabbit

Zo, de vakantie is weer voorbij en de werkweek zit er inmiddels al weer bijna op. Maandag is geheel onverwacht een verstandskies bij mij getrokken. Heb daar stiekum toch behoorlijk wat last van gehad. Zou dat bij dieren, waaronder natuurlijk konijnen, ook zo'n impact hebben?

In mijn vakantie heb ik een nieuwe grand foulard voor over de banken gekocht. Nu kun je Snoesje tenminste op de bank zien liggen...;-). Wat kijkt hij hier arrogant he. Hij heeft de bank echt in beslag genomen.

In mijn vakantie ben ik ook samen met m'n moeder en nichtje naar een tuincentrum hier in de buurt geweest (voelen jullie al nattigheid...;-)). In het tuincentrum kwamen we uiteraard langs de dierenafdeling en dus ook de konijnen. Aan 1 glazen hok, waar meerdere konijnen inzaten, hing een papier waarop stond geschreven: "pas op, konijn bijt". Tja..... jahaa... hij bijt.........................!!??!!?? De irritatieborrels kwamen al opzetten, maar mams zei: "kom op, doorlopen". En dat deed ik dan maar, ondertussen stevig nadenkend over wat ik had gezien. 1 Ding wist ik zeker en dat was dat dat konijn dus geen fijne toekomst tegemoet zou zien. De volgende dag heb ik met het tuincentrum gebeld en mijn zegje gedaan. De medewerkster deelde mij mede dat zij zelf zouden proberen het konijntje tam te maken en het bijten af te leren. Ik had vriendelijk, maar toch met nadruk verzocht, dat op het moment dat zij zouden beslissen om het konijn terug naar de fokker te brengen (en jullie weten wel wat er dan met het beestje gebeurt), met mij contact op te nemen. Per email heb ik dat bevestigd.  Vandaag kreeg ik een e-mail van de eigenaresse van het tuincentrum of ik het konijn wilde komen ophalen. Hij blijft de klanten bijten, het duurt te lang om hem handtam voor de klant te maken. Ik heb "het konijn" vanavond direct opgehaald. Ik kwam bij het tuincentrum, afdeling dieren, en de medewerker zei: "U moet hem zelf uit het hokje pakken hoor en het is geheel op uw eigen verantwoordelijkheid. Dat moest ik er uitdrukkelijk bij zeggen". Volgens mij heb ik die gozer even heel raar aangekeken en ik moest echt moeite doen om niet in de lach te schieten. Ik heb het konijn gepakt en.... niets aan de hand. Ik zag wel dat het "glazen hok" helemaal onder de bloedspetters zat. Is om de een of andere vage reden de nagel van "het konijn" afgebroken. Maarja, het personeel was serieus bang van "het konijn" en durfde er dus amper naar te kijken, laat staan aankomen. Goed. Ik heb "het konijn" meegekregen en op naar huis. Eenmaal thuis: "Het konijn" blijkt een mannetje te zijn. Zit vol met snot en rochelt als een opaatje. Nagels, echt super lang en inderdaad 1 nagel volledig afgebroken. "het konijn" heeft nog geen enkele poging gedaan om mij te bijten. Ligt lekker in z'n hok en ligt zelfs te rollebollen!!!! Is z'n eigen de hele avond al uitgebreid aan het wassen en van eten is hij niet vies. Aan het snot gaan we werken en verder is er echt helemaal niets mis met het beestje.  Te zijner tijd zal hij ook wel gecastreerd worden. Hij heeft waarschijnlijk veel te veel hormonen om z'n oren gekregen, waar hij niet zo blij mee was (hij zat namelijk met nog een mannetje in het "glazen huisje"). Ik heb "het konijn" Boris genoemd. Onderstaand een paar foto's van Boris.

Een weekje vakantie

Deze week heb ik de hele week vrij. Eigenlijk om te studeren, maar dat valt niet mee met al m'n schatten om me heen. Als je alleen al naar Snoesje kijkt, dan rolt hij zich helemaal op z'n rug, klaar om uitgebreid geknuffeld te worden. Snoesje kijkt je dan ook echt aan van: "ik ben er helemaal klaar voor, kom maar op met die knuffel". Tja, en dat kun je natuurlijk niet negeren. Nou, die situatie doet zich wel een paar keer per dag voor natuurlijk. Het is niet van dat heel erg geweldige weer, dus de katten zijn het grootste gedeelte van de dag binnen. Flip zijn plekje is op het logeerbed lekker tegen de verwarming. Hij komt alleen naar beneden als er eten wordt "geserveerd".  De konijnen mogen nu ook lekker los lopen. Echt de hele dag. Toch houden ze niet zo van die wind en blijven ze voornamelijk in de ren. Maargoed. Als ze even willen rennen of wat dan ook, dan kunnen ze uit de ren. Net wat ze zelf willen.

Gisteravond ben ik weer (net zoals iedere dinsdag) de konijnenhokken schoon wezen maken in de konijnenopvang. Ik was maar alleen, maar het is toch gelukt om alle binnenhokken schoon te krijgen en ook nog om elk konijntje heeeeel even te knuffelen. Ze zijn toch zo lief! Ik blijf me er telkens weer over verbazen dat mensen hun konijn gewoon ergens dumpen of afstaan "omdat ze geen tijd meer hebben" of "de kinderen kijken er niet meer naar om". Die mensen hebben blijkbaar totaal geen gevoel voor verantwoordelijkheid. Een dier is geen hebbedingetje of speelgoed. Kan me er zo boos over maken. Tuurlijk zijn er mensen die ook met pijn in het hart hun konijn afstaan en die daarvoor ook een begrijpelijke reden voor hebben. Er zit ook een konijnenstelletje in de opvang die ik eigenlijk zo mee zou willen nemen. Het zijn Bullit en zijn vriendinnetje Bonita (zie ook de weblog van opvang konijnenberg d.d. 21-11-2007 ). Het zijn van die schatten en ze zitten helaas al zo lang in de opvang. Het nadeel is dat Bullit doorgroeiende tanden heeft en pas is ook zijn voorpootje geamputeerd. Ik denk dat dat mensen afschrikt, terwijl dat eigenlijk helemaal niet nodig is. Van zijn handicaps heeft hij echt totaal geen last. Maarja, ik heb echt geen plaats voor nog een ren en ik zou dan ook geen plaats meer hebben voor de pleegkonijntjes. Ik hoop echt voor hun dat ze binnenkort een lief baasje krijgen. Ze verdienen het gewoon!

Tessa is trouwens nog niet geplaatst, maar ze heeft inmiddels al wel een vriendje gekregen. Ook is ze weer helemaal de oude.

Vanmorgen met Vince weer naar de "tandarts" geweest. Haar kiezen zijn weer ingekort en ze kan er dus weer een paar weken tegenaan. De dierenarts was tevreden over hoe ze gegroeid was. Ze kan ook zo goed eten, zolang het maar "papjes" zijn. Ik week de SSS en doe er ook nog wat met water klaargemaakte brinta doorheen en binnen een mum van tijd heeft ze het op. Ik wil ook nog wel eens met de staafmixer het hooi heel erg klein maken en dat doe ik er dan ook doorheen, zodat ze toch zoveel mogelijk voedingsstoffen binnenkrijgt. Inmiddels heeft ze ook alweer gegeten en ze zit nu lekker op de verwarming te sudderen.

Met de vissen gaat het ook nog steeds goed. Gelukkig. Onderstaand een foto van Pinoccio bij zijn nieuwe vriendje.

Groetjes, Anneloes