Ook veel te vertellen (net als Monique ;-))

Allereerst Indy. Indy bleek niet zwanger en mocht dus terug naar de opvang op zoek naar een vriendje en een fijn thuis. Op dinsdagavond ben ik altijd in de opvang en ik zou haar dan ook meenemen. Alleen... 's maandags kwam ik thuis uit m'n werk en zag dat Indy niets had gegeten!! Geen goed teken, dus Indy mee naar binnen genomen. Indy was helemaal slap, maar vertoonde verder totaal geen symptomen van een ziekte. Na diverse telefoontjes te hebben gepleegd was de oorzaak mogelijk wormpjes. Gelukkig heb ik wel wat medicijnen in huis, dus kon ik haar direct medicijnen geven. Omdat ze dus ziek was, heb ik haar in een binnenhok naast m'n bed geinstalleerd. Natuurlijk slaap je dan niet en Indy lag ook regelmatig even lekker bij mij in bed, op m'n buik of op een handdoek naast me. 's Nachts zag ik dat er slijm bij haar keutels zat. De wekker op extra vroeg gezet, zodat ik voordat ik naar m'n werk zou gaan (en haar dan ook mee zou nemen) nog even in de opvang de nodige medicijnen kon ophalen. Eindelijk was het 6 uur. Indy even terug in haar hokje gezet om zelf even te gaan douchen. Kom ik terug, is ze er niet meer. Is ze in die paar minuten gewoon doodgegaan. Eigenlijk toch wel onverwacht, want ze had 's nachts toch ook nog wel wat gegeten en ze was niet echt verder achteruit gegaan. Arme Indy. Ze had zo een vriendje verdiend.

Indy sprong altijd boven op de hokken en rende zo van het ene hok naar het andere. Ze was een leuk en ondeugend konijntje.

In de opvang zijn er heel veel konijntjes geboren. Bij m'n ouders zit al een gezinnetje waar het overigens heel goed mee gaat. Ze hebben het reuze naar hun zin en de rest van de familie ook ;-) Vorige week heb ik ook een gezinnetje meegenomen dat bij mij mag opgroeien.

Moeder Annick en 4 kleintjes.

Er is ook een kleintje met een half oortje. Moeder Annick heeft daarvoor gezorgd. Lijkt wel een klein beetje op Vince zo :-)

Helaas zijn 2 kleintjes ziek geworden, waarvan er 1 inmiddels is overleden, ondanks de medicijnen. Ik hoop dat het andere kleintje er doorheen komt, al heb ik er op het moment een zwaar hoofd in. Hij/zij eet niet zelf, dus ben hem/haar voorzichtjes aan het bijvoeren. Ik hoop toch wel dat het kleintje bij Annick drinkt. Annick moest in het begin niet veel van me hebben, maar ze begint langzaam te ontdooien. Gisteravond liet ze zich voor het eerst in haar hok aaien en bleef ze er ook echt voor zitten.

Vorige week maandag ben ik met Hornet naar de dierenarts gegaan. Ik zag het niet meer zitten. Zijn pootje beterde en het haar ging weer groeien en vervolgens ontstonden er onderhuids weer wondjes. Zo ging het iedere keer. Nu heb ik weer een andere zalf (3x per dag insmeren en lekker laten intrekken + ik spuit (1x per dag)  een penicilline. We zijn nu 1 1/2 week verder en de huid is rustig en het lijkt erop dat de haartjes weer gaan groeien. We wachten maar weer af.

Verder heeft Snippie het heel errug zwaar. Het leven van een konijn gaat immers ook niet altijd over rozen.....;-) Ze ligt hier echt heel verveeld.

En is niet van plan om daar iets aan te gaan doen.

Afgelopen zondag had ik Joris lekker in het zonnetje gezet. Toen ik later bij hem ging kijken schrok ik toch best wel, want ik zag hem languit liggen. Joris kan namelijk eigenlijk helemaal niet liggen. Blijkbaar heeft de warmte zijn lijfje zo goed gedaan (en natuurlijk ook het juiste voer en de nodige beweging) dat hij lekker kon gaan liggen en daarmee ook eens zijn pootjes kon ontlasten. Misschien wordt hij ooit nog wel een "normaal" konijn.

Lekker liggen, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Het is echt zo gek om te zien dat hij ligt. Maar ben er o zo blij mee :-)

Maandag was het weer van dat mooie weer en toen heb ik Joris weer in de gang geinstalleerd. Kon hij weer heerlijk van de warmte genieten.

Toen ik toenstraks uit het werk thuis kwam, zag ik dat de tuin er toch anders uitzag dan vanmorgen. Na 9 jaar, zit er voor het eerst een mol in de tuin. Ik ben benieuwd of de Mol zijn snuitje laat zien.

Al met al is het de afgelopen weken best druk geweest met de zorg voor alle beestjes en de komende tijd zal dat ook nog wel even zo blijven, vooral met Hornet.

Het andere zieke kleintje lag vanmorgen dood in het hok. De andere kleintjes zaten erbij. Was wel aandoenlijk om te zien.....:-(

De logeetjes bij m'n moeder

Hier zijn ze dan, de logeetjes bij m'n moeder. Ze hebben het helemaal naar hun zin. Paps, mams en m'n broertje hebben het met de konijntjes ook helemaal naar hun zin ;) Helaas is er 1 konijntje overleden. Hij was vanaf het begin af aan al stiller, maar ik kon niets vreemds aan hem/haar ontdekken. Onderstaand foto's van de logeetjes. Ze zijn wat weggekropen. Ze vonden het vast niet leuk dat ik in hun hok zat ;) Het is overigens maar goed dat het hok bovenop ook afgesloten is, want de ukkies springen gewoon op het dak van het hokje.

Lekker genieten van het zonnetje en als het te warm is, even in de schaduw.

Beetje wazig, maar wel grappig. Vooral die oortjes.

Verder nog even genoten van het uitzicht vanuit de tuin. Heerlijk he. Blijft mooi!!

Zelf doen

Ons mam gaat ook als pleeggezin fungeren voor Opvang Konijnenberg. Alleen.... nog geen hokje, nog geen rennetje, nog helemaal niks. Dus aan de slag. Vanuit de opvang had ik een konijnenhokje meegenomen. Daar moest zeker een ren aan gemaakt worden, anders was het hokje echt te klein. Mama wilde liever geen standaard rennetje. Ze wonen buitendijks en ze was veel te bang dat de logeetjes over het rennetje zou springen en de wijde wereld zouden intrekken of dat er roofvogels zouden zijn die de konijntjes uit de ren zouden halen. Ik dacht: dan ga ik toch effe een overdekte ren maken.... zo gezegd en bijna zo gedaan. Tegen Frank, die bouwkundig tekenaar is, had ik gezegd dat hij er z'n eigen niet mee mocht bemoeien. Ik kan dat zelf ook heus wel..... In gedachten had ik al vrij snel wat voor rennetje ik wilde maken. Vooral niet te moeilijk. Neeeeee, ik heb geen bouwtekening gemaakt, Frank. Moet zo toch ook lukken....hihi.

Vorige week zaterdag vol goede moed naar de Gamma. Al snel had ik het hout gevonden wat ik wilde hebben, alleen.... de latten waren 3 meter lang. Niet handig dus. Er hing bij de Gamma een bord met in het groot "ZAGEN". Ik zag dat iemand net iets had laten zagen, dus ik dacht: die meneer van de Gamma kan vast mijn latten ook wat kleiner zagen, want 3 meter lengte past echt niet in mijn Peusje. Dus ik naar die meneer en gevraagd of hij de latten in de maten wilde zagen die ik eigenlijk nodig had. Maar meneer zei: Nee.    Huh??? Er staat daar toch in megaletters "ZAGEN"??? Nee, hij kon de latjes niet zagen, maar.... er ligt wel een handzaag bij de kassa. Jah, daaag, dan ben ik kei lang bezig en dan nog een bijkomend punt dat al die handige klusmannen naar me zouden kijken en denken "wat een tobbert". Nee, zelf zagen doe ik thuis wel als niemand kijkt . Een beetje verontwaardigt heb ik gezegd dat ik wel naar een ander zou gaan. En dus op naar de Praxis. Daar hadden ze handigere lengtes en m'n humeur werd er weer beter van.  Kreeg nog airmails ook ;)

Afgelopen maandag begonnen met aftekenen en zagen. Het ging best goed.

Jammer dat er overdag gewerkt moet worden. Het klussen kon dus pas na werktijd beginnen. Net voordat het echt donker werd, was alles gezaagd.

Vrijdag een vrije dag, dus weer flink aan het klussen geweest. Het hout eerst netjes vetvrij gemaakt (had daar in eerste instantie totaal geen zin in) en gebeitst.

Toen alle latjes droog waren, kon ik eindelijk gaan beginnen met het schroefwerk en al vrij snel stond het eerste paneel in elkaar (helaas heb ik geen boor, dus dat was echt ambachtelijk schroeven... jep, nu staan er blaren op m'n hand. Handschoenen? Neeeeh... ben geen watje).

Frank moch wel meehelpen :-). Maar dat was alleen met het oog op het tijdsbestek hihi. Ik wilde de ren namelijk uiterlijk zaterdagavond bij ons thuis geinstalleerd hebben.

Ren in elkaar zetten. Oeps, iets hoger uitgevallen dan gedacht. Een let-op-puntje voor de volgende keer.

Klaar!!!

En met een volledig opklapbaar/scharnierend dak.

Best goed gedaan voor een typemiep toch? Ik vond het ontzettend leuk om te klussen. Wie weet volgt er nog meer ;)

Morgen hoop ik de logeetjes op te halen en naar ons thuis te brengen. Ben heel benieuwd hoe het allemaal zal gaan.