Welkom op de weblog van Konijnenopvang Lapina


Welkom op de weblog van Stichting Konijnenopvang Lapina!

Stichting Konijnenopvang Lapina heeft als doel een zo groot mogelijke bijdrage te leveren aan het welzijn van konijnen. Wij vangen gedumpte konijnen op en geven hen de nodige zorg. Zodra de konijnen zijn bijgekomen van hun vervelend avontuur, kunnen zij worden geadopteerd. Middels de website www.lapina.nl en deze weblog, zullen we proberen zoveel mogelijk over onze opvang en het werk dat erbij komt kijken, te laten zien. Wil je op de blogs reageren, dan kan dat door onderaan het bericht op "reacties" te klikken. We vinden het hartstikke leuk als je een berichtje achter laat. Uiteraard is het ook mogelijk om een e-mail te sturen. Dit kan naar info@lapina.nl of konijnenopvanglapina@gmail.com

Stichting Konijnenopvang Lapina is een volledig vrijwillig particulier initiatief en ontvangt géén subsidie voor het werk dat zij doet. Donaties zijn dan ook zeer welkom. Rabobank NL58RABO0133884910 t.n.v. Stg. Konijnenopvang Lapina te Andel

Alvast heel erg bedankt!




zondag 29 maart 2009

Verse wilgentakken, Trix en Hornet z'n voetje

Vorige week zijn we, gewapend met snoeischaar, op zoek gegaan naar verse wilgentakken. We hadden al vrij snel een nog-niet-gesnoeide knotwilg gevonden. Helaas ging halverwege de snoeischaar stuk, maar ach, we hadden weer genoeg om mee naar huis te nemen.

Dscf1581

De konijnen waren ons weer zeer erkentelijk ;-)

Dscf1584 Dscf1585 Dscf1586

Nu het mooier weer wordt, durf ik Joris ook even buiten te laten huppelen. Wat heeft hij het naar z'n zin gehad. Allemaal nieuwe luchtjes en nieuwe dingetjes die hij nog nooit heeft gezien. Hij was er na een kwartiertje moe van.

Dscf1560

Niet vergeten om zo af en toe toch even te wassen.

Dscf1561

Leon wilde graag kennis maken met Joris, maar dat hebben we toch maar niet gedaan.

Dscf1562

Dscf1564

Dscf1566

Van dat buiten huppelen wordt je niet alleen moe, maar je krijgt er ook honger van. Omdat Snippie niet tegen groenvoer kan, mag Joris lekker even alleen van z'n eten genieten. Zijn conditie blijft gelukkig nu weer even constant.

Dscf1589 Dscf1591

Joris is trouwens nog wel een keer in een shock geraakt. Ik ben me helemaal rot geschrokken. Hij mocht weer even buiten los lopen. Eefje en Tommy liepen in hun eigen ren ook los. Eefje had het helemaal op Joris voorzien. Ondanks dat ze zo kreupel als wat is, is het haar uiteindelijk gelukt om in de ren van Joris te komen. Joris was zo geschrokken. Toen ik hem vond was hij helemaal slap, had zijn plas laten lopen. Z'n kaken klemde stijf op elkaar. Ik dacht echt dat hij dood zou gaan. Hij lag zelfs languit op de bank. Nou, wij hebben Joris nog nooit zien liggen. Gelijk Rescue Remedie toegediend en Joris kwam weer snel bij. Gelukkig. Wat een schrik zeg. Joris is en blijft een klein vechtertje.

Met Trix gaat het ook de goede kant op. Ze is een stuk minder bang. Natuurlijk schrikt ze nog wel snel en duikt ze dan helemaal in elkaar, maar wie weet wat ze heeft meegemaakt. Lekkere dingen pakt ze inmiddels aan en dat is al heel goed! Onderstaand een fotoshoot van Trix.

Dscf1310Dscf1311 Dscf1312Dscf1315 Dscf1322 Dscf1324

Wat is ze toch mooi he. Ik heb nog even geprobeerd om Trix aan Hornet te koppelen, maar dat was geen succes. Trix was na 1 nacht met Hornet helemaal overstuur. Geen succes dus. We gaan nu op zoek naar een nieuw vriendje voor Trix. Bedoeling is om bij mij te koppelen, zodat Trix nog even met vriendje in de voor haar veilige omgeving kan zijn, voordat ze terug gaat naar de opvang.

Met Hornet z'n pootje gaat het heel langzaam aan beter. Er begint zelfs een beetje haargroei door te komen. We zijn er nog lang niet, dus voorlopig blijven we zalven en verband verbinden om het na een uurtje er weer af te halen en zo een paar keer per dag. Hornet is een leuk en lief konijntje. Hij kan helemaal relaí zijn. Ook hij is helemaal weg van de kattenmand en gaat er lekker op liggen om uit te rusten van de pogingen zelf verwijderen van het verband aan zijn pootje of om zomaar even een dutje te doen.

Hoe Hornet z'n pootje er nu uitziet. Het is echt vele malen erger geweest dan hier op de foto. Zijn pootje lag zover open, dat twee teentjes inmiddels (en helaas) aan elkaar zijn gegroeid.

Dscf1593

dinsdag 17 maart 2009

Ons gezinnetje

Kennen jullie ons gezinnetje nog ? Zo af en toe hebben we nog contact met de adoptieouders :-) En dan krijgen we ook prachtige foto's doorgestuurd. Tja, en dan zie je die foto's en dan gaat het kriebelen.... we willen ze graag weer een keer in het echt bewonderen. Dat wordt waarschijnlijk in april 2009. Snel wat plannen.

Nou, hier zijn de foto's dan. Sam, Sara en Mike. Ze zijn zooooo gaaf!

Dsc00008

Jaaahaaaa.... wie is nu wie? De helemaal linkse is Mike. Ik denk dat daarnaast Sara zit en daarnaast Sam. Klopt dat adoptieouders? haha

Dsc00005_2

Dsc00001_2_2  Dsc00002 Dsc00003

Altijd met z'n drieen (als je goed kijkt zie je ergens in het midden nog een paar oortjes of beter gezegd oren)

Dsc00006 Dsc00007_2 Dsc00009 Dsc00010 Dsc00027 Dsc00028

Wat zijn ze toch mooi he!

Verder gaat het hier nog niet echt super met Peggy. Zojuis Linda van de Knaagdierenherberg gesproken en zij adviseerde om een andere antibiotica te gaan gebruiken. Ik hoop dat dit gaat aanslaan.

Joris eet dan weer goed en dan weer minder. Van het weekend heb ik hem buiten laten lopen. Foto's hiervan volgen nog. Hij vond het heel leuk, maar het was wel erg vermoeiend voor hem. Langzaam aan opbouwen. Ik blijf hoop houden dat het ooit goed met hem komt. Hij heeft natuurlijk een beroerde geschiedenis die zeker niet goed is geweest voor de ontwikkeling van zn lijfje.

Het is al weer laat geworden. Tijd om naar bed te gaan. Vanavond weer wezen werken in de opvang Konijnenberg, zoals elke dinsdag. Heerlijk om te doen en de tijd vliegt voorbij.

woensdag 11 maart 2009

Snelle update (nu met foto's)

Even snel een berichtje.

Belle en haar vriendje Spencer zijn terug naar de opvang. Belle moet nog wel steeds veel aandacht krijgen, want ze is nog steeds niet echt lekker ontspannen. Gelukkig voelt ze zich bij Spencer wel op haar gemak.

(helaas niet zo'n superfoto)

Dscf1536

Vanuit de opvang heb ik gisteren Hornet meegenomen. Hornet z'n pootje wil maar niet genezen. Nu gaan we met een zeer intensieve behandeling kijken of zijn pootje nu wel wil genezen. Onderstaand een oude foto van Hornet.  Op de foto is hij heel mager. Inmiddels ziet hij er al een stuk steviger uit.

Hornet

Hornet met pootje in het verband

Dscf1541

Dat moet er natuurlijk zo snel mogelijk vanaf

Dscf1542

Maar dat valt nog best tegen

Dscf1547

Met Peggy lijkt het langzaamaan beter te gaan, maar ze is bij langena nog niet de oude Peggy. Arm meisje. Ik hoop dat ze snel opknapt en ons weer de oren van het lijf afkletst en weer om eten zeurt. Het is nu echt zo stil in huis zonder haar gewhiep. Jim begint ook geluidjes te maken, maar nog lang niet zo overheersend als Peggy.

Joris heeft de afgelopen dagen weer lekker gegeten. Niet alles op, maar voor zijn doen en toestand wel goed. Het caviavoer vindt hij ook lekker, dus ik meng dat door zijn brokken + uiteraard zeer gevarieerde groenten en fruit.

Groetjes, Anneloes

zondag 8 maart 2009

Peggy ziek en Joris gaat hard achter uit

Iedere morgen, middag, avond, gewoon ieder moment op de dag dat ik de kamer in loop, hoor ik Peggy altijd om aandacht roepen. Vandaag niet. De alarmbellen gingen direct rinkelen. Peggy was nog niet mega lusteloos, at ook nog wel, maar de verandering van gedrag klopte niet. Ook maakte ze een rochelend geluid. Gelukkig zijn de dierenartsen in het weekend beter te bereiken dan de huisartsen (alleen dat belachelijk hoog weekendtarief is wat minder....:-s), dus vanmiddag zijn Frank en ik met Peggy naar de dierenarts gegaan. Peggy heeft een soort van longontsteking. Ik heb nu voor 2 weken pijnstillers en antibiotica meegekregen (carprofen en Efrofloxoral).  Wat vinden jullie ervan dat ze zolang pijnstillers en AB moet krijgen? Inmiddels rochelt ze al een stuk minder. Medicijnen slaan dus al wel aan. Ik hoop dat ze snel beter is. Oja, en ook nog leuk. We hadden Jim ook meegenomen, zodat Peggy niet alleen hoefde. Ze voelde d'r eigen natuurlijk al ellendig. Op de onderzoekstafel kroop ze dan ook gelijk naar stoere Jim. Dierenarst was overigens wel verbaasd dat Jim er bij was. Heb de reden gelijk maar even uitgelegd. Maargoed. De dierenarts gaf Peggy medicijnen in haar mondje, Peggy begon te piepen en Jim dacht: "wegwezen hierzo", en hij rende gelijk weg. Dat was echt zo'n leuke reactie. Hij vond het helemaal niks.

Joris gaat nu toch wel echt achteruit. Hij eet de laatste tijd een stuk slechter. Haast geen brokjes meer. Groenten en fruit eet hij nog wel, maar ook niet alles meer. Maar alles wat hij eet is meegenomen. Ook heeft hij last van sore hocks. Gelukkig is er nog geen sprake van open wondjes. Om te voorkomen dat de huid onder zijn pootjes ging scheuren, heb ik meerdere malen per dag van die biologische dierenzalf op zijn pootjes gesmeerd, verband om de pootjes gedaan en maar in laten trekken. Wat een super spul zeg, je zag de huid echt genezen en rustig worden. Ik weet zo even niet hoe het heet. En aangezien Snippie op schoot zit, kan ik nu even niet opstaan om te gaan kijken ;-). Via de site van Bunny Bin kwam ik een adres tegen van iemand, mevr. van Veen, die sokjes maakt voor konijntjes. Vorige week had ik een e-mail gestuurd naar mevr. van Veen en gisteren waren de sokjes al binnen. De moeder van mevr. van Veen heeft ze gebreid. Ze is 83 jaar!!!! Goed he!

Onderstaand foto's van Joris met zijn sokjes aan.

Dscf1533 Dscf1534

En zus, Joris is het vriendje van Snippie. Belle heeft Spencer als vriendje. Het is ook allemaal niet meer bij te houden he....;-)

zondag 1 maart 2009

SKB bij opendag Dierenkliniek Parijsch te Culemborg

Gisteren m'n eerst "uitstapje" met de SKB.  Meestal ben ik niet zo van "onder de mensen". Ben namelijk een klein beetje "mensenschuw", maar deze keer leek het me wel leuk om informatie te verstrekken. Diana Klaassen van Dierenkliniek Parijsch heeft begin dit jaar haar praktijk in Culemborg geopend. Om de mensen met haar praktijk kennis te laten maken, had ze gisteren een opendag georganiseerd. Ze heeft met Stichting Konijnen Belangen contact opgenomen en gevraagd of wij bij haar op de open dag aanwezig wilden zijn om de mensen de nodige informatie te verstrekken. Natuurlijk! Zo gezegd en zo gedaan. We waren met z'n vijven; Margriet, van Opvang Pruttel, Ingrid, Anna, Frank (mijn Frank) en ik. Diana Klaassen had een heel programma opgesteld. Het was echt een hele leuke dag. En we hebben de nodige info kunnen verstrekken. Daarnaast is het een hele kunst om mensen niet het harnas in te jagen en tactisch de juiste informatie te geven.

Onderstaand foto's van de open dag.

Het programma:

Opendag

De nieuwe praktijk, receptie:

Receptie

vanuit de receptie ga je links naar de spreekkamer:Spreekkamer

Vanuit de spreekkamer is links de operatiekamer (die pop was echt net echt), daarna is de onderzoekskamer + de benches voor de dieren. Daarnaast is de rontgenkamer:

Operatiekamer En_onderzoeksruimte Benches Rontgenkamer

Daarnaast was de kantoorruimte + keukentje. Die ruimte was voor de SKB gereserveerd. 

Presentatieruimte_skb2_druk_genoeg Presentatieruimte_skb1

PPS presenteren op de muur:

Projecteren_op_de_muuer

SKB konijn (zonder vriendje) ;-)

Ons_konijn

SKB konijn met vriendje. Wat zijn ze gelukkig samen.

Ons_konijn_met_vriendje 

De dierenfotografe:

Dierenfotograaf

Zo af en toe kwam ze het SKB konijn lenen, zodat kinderen zonder hun huisdier, toch met een "dier" op de foto konden:

Dierenfotograaf_leende_zo_af_en_toe

Ballonnenwedstrijd + een kraam met koffie, thee, frisdrank, broodjes:

Koffie_thee_en_ballonnenwedstrijd

Dscf1346

De mensen van de dierenambulance: 

Dierenambulance

Dierenambulance1

Er was nog meer te doen, maar helaas, ik heb niet overal foto's van gemaakt.

Aangezien konijnen toch een vak apart is en dit door de meeste dierenartsen heel erg wordt onderschat, vind ik het een super initiatief van Diana Klaassens om contact met ons op te nemen om informatie aan de mensen te verstrekken. Ik hoop dan ook dat meer dierenartsen/praktijken haar voorbeeld zullen volgen.