Deze week heb ik de hele week vrij. Eigenlijk om te studeren, maar dat valt niet mee met al m'n schatten om me heen. Als je alleen al naar Snoesje kijkt, dan rolt hij zich helemaal op z'n rug, klaar om uitgebreid geknuffeld te worden. Snoesje kijkt je dan ook echt aan van: "ik ben er helemaal klaar voor, kom maar op met die knuffel". Tja, en dat kun je natuurlijk niet negeren. Nou, die situatie doet zich wel een paar keer per dag voor natuurlijk. Het is niet van dat heel erg geweldige weer, dus de katten zijn het grootste gedeelte van de dag binnen. Flip zijn plekje is op het logeerbed lekker tegen de verwarming. Hij komt alleen naar beneden als er eten wordt "geserveerd". De konijnen mogen nu ook lekker los lopen. Echt de hele dag. Toch houden ze niet zo van die wind en blijven ze voornamelijk in de ren. Maargoed. Als ze even willen rennen of wat dan ook, dan kunnen ze uit de ren. Net wat ze zelf willen.
Gisteravond ben ik weer (net zoals iedere dinsdag) de konijnenhokken schoon wezen maken in de konijnenopvang. Ik was maar alleen, maar het is toch gelukt om alle binnenhokken schoon te krijgen en ook nog om elk konijntje heeeeel even te knuffelen. Ze zijn toch zo lief! Ik blijf me er telkens weer over verbazen dat mensen hun konijn gewoon ergens dumpen of afstaan "omdat ze geen tijd meer hebben" of "de kinderen kijken er niet meer naar om". Die mensen hebben blijkbaar totaal geen gevoel voor verantwoordelijkheid. Een dier is geen hebbedingetje of speelgoed. Kan me er zo boos over maken. Tuurlijk zijn er mensen die ook met pijn in het hart hun konijn afstaan en die daarvoor ook een begrijpelijke reden voor hebben. Er zit ook een konijnenstelletje in de opvang die ik eigenlijk zo mee zou willen nemen. Het zijn Bullit en zijn vriendinnetje Bonita (zie ook de weblog van opvang konijnenberg d.d. 21-11-2007 ). Het zijn van die schatten en ze zitten helaas al zo lang in de opvang. Het nadeel is dat Bullit doorgroeiende tanden heeft en pas is ook zijn voorpootje geamputeerd. Ik denk dat dat mensen afschrikt, terwijl dat eigenlijk helemaal niet nodig is. Van zijn handicaps heeft hij echt totaal geen last. Maarja, ik heb echt geen plaats voor nog een ren en ik zou dan ook geen plaats meer hebben voor de pleegkonijntjes. Ik hoop echt voor hun dat ze binnenkort een lief baasje krijgen. Ze verdienen het gewoon!
Tessa is trouwens nog niet geplaatst, maar ze heeft inmiddels al wel een vriendje gekregen. Ook is ze weer helemaal de oude.
Vanmorgen met Vince weer naar de "tandarts" geweest. Haar kiezen zijn weer ingekort en ze kan er dus weer een paar weken tegenaan. De dierenarts was tevreden over hoe ze gegroeid was. Ze kan ook zo goed eten, zolang het maar "papjes" zijn. Ik week de SSS en doe er ook nog wat met water klaargemaakte brinta doorheen en binnen een mum van tijd heeft ze het op. Ik wil ook nog wel eens met de staafmixer het hooi heel erg klein maken en dat doe ik er dan ook doorheen, zodat ze toch zoveel mogelijk voedingsstoffen binnenkrijgt. Inmiddels heeft ze ook alweer gegeten en ze zit nu lekker op de verwarming te sudderen.
Met de vissen gaat het ook nog steeds goed. Gelukkig. Onderstaand een foto van Pinoccio bij zijn nieuwe vriendje.
Groetjes, Anneloes
1 opmerking: