Even snel een kort logje.
Via Twitter had Opvang Franky een oproep gezet. Iemand had een konijntje op Marktplaats gezet dat een gebroken pootje had. De mensen konden de operatie niet betalen en zochten iemand die deze zorg op zich wilde nemen. Klein puntje.... Konijntje zat helemaal in Harderwijk en moest naar Eindhoven. Best een eindje rijden nog. Daarom ook maar een oproep gezet op de konijnengroep.
Konijntje moest daar natuurlijk zo snel mogelijk weg, want wie weet had het pijn? We wisten niet helemaal precies wat er nu aan de hand was. Via de konijnengroep reageerden binnen no time Laura, van Opvang James, Cora en Marleen (deze laatste 2 dames wonen in de buurt van Harderwijk). Wat heen en weer gemaild. Marleen had inmiddels contact gezocht met de eigenaar. Kwam het bizarre: Mevrouw wilde het konijntje terug na de operatie..... Ech nie!
De oproep stond ongeveer om 12.30 op de groep en om 17.00 stond Heleen bij de eigenaresse om Kemos (zo heette hij toen nog) op te halen en niet lang daarna belde Laura mij om te vertellen dat Kemos was gearriveerd. Ze heeft hem Mumble genoemd.
Dit issie. Nog erg jong en knap :-D
En zo lief...zucht
Laura had al aangegeven dat het waarschijnlijk een oude breuk was. Er was gelukkig geen haast bij om direct door naar de dierenarts te gaan. Inmiddels is Laura wel bij de dierenarts geweest. Het is inderdaad een oude breuk. Omdat Mumble nog zo klein is, kunnen ze nu nog niets aan het pootje doen. Ze wachten nu eerst tot hij is uitgegroeid en gaan dan bekijken wat ze het beste kunnen gaan doen. Of het pootje opnieuw breken en zetten of amputeren.
Willen jullie Opvang Jamies een bijdrage geven voor de operatie, dan kan dat op rekeningnummer 31.73.791 t.n.v. L. Blom ovv Kemos of Mumble.
Hier kun je zien hoe het pootje nu staat. Mumble past zich vrij goed aan, maar het is geen optimale situatie natuurlijk.
Mumble hoeft de tijd totdat hij uitgegroeid is niet alleen te zitten. Hij zit nu bij een eigen konijn van Laura en zij zorgt heel goed voor de kleine. Lief he.
We blijven even bij Opvang James. Daar zat een konijntje met Pasteurella. Laura was al zo ontzettend lang aan het dokteren met haar, maar ze lijkt behoorlijk resistent tegen antibiotica. Dus op een gegeven moment belde Laura me om te vragen of ik haar een tijdje wilde verzorgen en dan met alternatieve medicijnen. Tuurlijk wil ik dat. En zo zit Bell nu bij mij.
Bell is het eigenlijk helemaal zat om telkens gepakt te worden om vervolgens vieze medicijnen te krijgen. Bahbah. Dat laat ze ook duidelijk merken. En terecht. Maar ze kan gelukkig ook erg genieten van knuffelen. We gaan onze uiterste best voor haar doen en duimen dat ze van haar benauwdheid afkomt.
Dit was het weer. Binnenkort weer meer!
Groetjes, Anneloes