Met Polly en haar kleintjes is alles goed gegaan. Inmiddels zijn ze weer terug in de opvang om geplaatst te worden.
Met Robin gaat het ook goed. Hij hoeft geen medicijnen meer en sinds vorige week drinkt hij gewoon water ipv water met Roosvicee. Hij is echt helemaal super leuk, ondeugend en vooral lief.
Wat zou er toch in die tas zitten?
Een appeltje..... lekker... !
Hij vindt het heerlijk om lui te liggen. Maakt niet uit waar.
Robin is dol op groenten. Als hij merkt dat de deur van de provisiekast opens staat, dan weet hij niet hoe snel hij bij de bak met groenten moet komen.
In de opvang zat een heel klein, te jong, ontzettend bang konijntje, Lola. Ik kon haar echt niet laten zitten. Ze was helemaal verstijfd van angst. Eenmaal thuis heb ik haar bij Robin gezet. Robin is heel lief voor haar. Als Lola bang is, dan kruipt ze helemaal onder Robin. Inmiddels gaat het, door de nodige aandacht, al een stuk beter met haar, en haalt ze zelfs al een klein beetje dezelfde ondeugende streken uit als Robin, zoals aan de planten knabbelen. Ze is gelukkig niet meer zo bang en komt lekker bij je zitten of in ieder geval in de buurt.
Wat is ze lief he Robin?!
Ga es opzij, dan kan ik lekker tegen je aanliggen.
Spelen op de bank
Ondanks de flyer die we bij het hertenkamp hadden opgehangen, was er toch een konijn gedumpt. De afspraak met de gemeente stond dat als er een konijn in het hertenkamp gedumpt zou zijn, de gemeente direct met mij contact op zou nemen. Een behoorlijk aantal weken terug zagen wij dat er een konijn in het park zat. Dus ik een e-mail naar de gemeente gestuurd. Geen reactie. Na enige tijd weer een e-mail naar de gemeente verstuurd, deze keer naar mijn contactpersoon én de gemeente zelf. Wéér geen reactie. Tot voor afgelopen maandag. Het konijn zat er nog altijd en ik was het zo zat dat ik vorig weekend een best pittige e-mail naar de gemeente had gestuurd. Resultaat: De eerst volgende werkdag lag er, uiteraard na de nodige mail-corresondentie, een sleutel van het park in de brievenbus. Voortaan kunnen we, zodra er een konijn wordt gesignaleerd, zelf het park in om te gaan vangen.
Helaas had ik weinig reactie van de vrijwilligers op mijn e-mail om vangers ontvangen, zodat Frank en ik toch echt samen het konijn moesten gaan vangen. We hadden al eerder een poging gewaagd (toen waren we stiekum over het prikkelhek geklommen), maar die was mislukt. Konijn te snel, wij te langzaam. Nou, zaterdagavond, eerst wat frietjes voor de energie naar binnen gewerkt en gewapend met hekjes, vangnet en een reismand op naar het hertenkamp. Doordat we al vaker konijnen in het hertenkamp hadden gevangen, wisten we intussen waar de ontsnappingsplekken waren. Dus die hadden we eerst met hekjes dicht gezet. Voorzichtig konijn benaderen. Het ging goed. Konijn ging naar een hoekje en het leek er op dat wij konijnemans konden insluiten. Maar.... konijnlief was ons toch te snel af en schoot rakelings langs mij heen. Konijn vluchte de "grote" (maar wel lage) schuur in waar de geitjes 's nachts staan en de kippen op stok. Nou, eitje, dachten wij. Konijn kan geen kant meer op. Frank ging nog even hekjes halen om de ingang af te zetten. Nu zal ik eerst vertellen dat Frank best groot is. Frank komt terug, rent de schuur in en "boink" ik zie hem zo achterover vallen. Bleek er een verlaagd gebeuren in het schuurtje te hangen. Frank loopt nu met een aardige hoofdwond rond. Nadat alle sterretjes uit Frank zijn gezichtsveld waren verdwenen, de vangpoging voort gezet, maar konijn rende zo hard tegen de hekjes aan, dat ie alsnog ontsnapte. Slim konijn rende naar een heel klein schuurtje, waar ik amper in kan. Wij er achter aan. Frank gaat het kleine schuurtje in en.... hebbes!!!!
Dit is hem: Frenkie F Parker
Frenkie F Parker is, ondanks dat hij zo lang in vrijheid heeft geleefd, ontzettend lief (en gespierd ;-)) en mak. Hij logeert nu even bij mij, maar hij zal snel naar de opvang gaan om daar op en vriendinnetje te wachten. Het gekke is, toen wij Frenkie voor de eerste keer zagen, was hij helemaal donkerbruin. Nu is hij bijna beige.
Vandaag was het mooi weer. Dus de caafjes mochten weer even naar buiten. Wat vonden ze het toch leuk:
8 opmerkingen: