Met Noortje gaat het goed. Ze is een leuk en dartel konijntje. Ze houdt ontzettend van rennen en zit dan ook echt geen moment stil. Ze laat zich vrij goed aaien, helemaal als er wat te bikken valt. Zodra 's morgens vroeg het licht in de keuken aangaat, staat ze al voor het hekje van haar hok. Ze weet dan dat er wat lekkers aan zit te komen. Ik zie nog geen tekenen van zwangerschap. Dus wie weet kan ze over 2 weken terug naar de opvang, waar ze vervolgens op zoek mag naar een vriendje en gezin.
Met Vince gaat het redelijk, maar de zorgen blijven. Ze wil nog altijd geen hooi eten. Soms vraag ik me af of ze het wel weg krijgt. Brokjes daar is ze ook niet dol op en ze houdt het gerust een hele dag vol om niets te eten. Als ik haar daarna brinta met geweekte SSS geef, dan valt ze er echt op aan. De vraag is: Kan ze de brokjes echt niet eten (ze heeft natuurlijk het probleem dat haar mondje niet ver open kan), of heeft ze er gewoon geen zin in. Ze krijgt 2x per dag een paar druppeltjes Traumeel, zodat haar kaakjes wat ontspannen. Dan is er ook nog een probleem met haar oogje. Ze heeft bij 1 oogje taaie wittige ooguitvloeiingen wat zich vervolgens op haar oog hecht. Ik krijg het er met geen enkele mogelijkheid vanaf. Sinds gisteren doe ik 2x per dag een druppeltje Oculoheel in haar oog. Het lijkt te minderen.... Het goede nieuws is dat ze gegroeid is. Ik heb Vince ook naar binnen gehaald. Buiten zat ze de hele dag maar op een hoopje bij de andere konijnen. Ze had het duidelijk niet naar haar zin. Binnen is ze heel aktief en sjeest ze het hele huis door. Voor de katten is ze absoluut niet bang. Als Snoesje (die toch ruim 8 kilo zwaarder is dan Vince) op de bank ligt, gaat ze er rustig naast zitten. Blijkbaar is ze graag bij ons.
Donderdag 1 november a.s. heb ik een afspraak om met Vince op controle te komen bij dierenkliniek Wilhelminapark.
Vince en haar nieuwe knuffel.
Vince op haar troontje
Jessie wordt ook nog altijd goed opgenomen door Stamper en Lotte, helemaal als er wat te eten valt, dan is het dikke mik. In hun ren staat ook nog een hok zonder gaas waar ze lekker in kunnen gaan liggen. Vaak liggen ze met zn drietjes naast en tegen elkaar in het hok. Van de week zag ik Stamper en Lotte erin liggen en Jessie zag ik nergens. Toen zag ik opeens een kopje onder Stamper zijn buik vandaan komen. Ze had zich helemaal onder Stamper zn lijfje gewerkt. Lekker warm!
Als ze maar kunnen eten....;-)
Asterix heeft zich ook weer eens een keer laten zien. Ik krijg de indruk dat hij met zijn winterslaap gaat beginnen. Zie hem amper nog. Zo af en toe hoor ik hem 's nachts nog wel even rennen in zijn rad, maar dat is meestal maar van korte duur. Asterix is en blijft een klein dingeske.
2 opmerkingen: