Hartverzakking

Dit mooie lieve konijntje....

Zo relaí als ze maar zijn kan....

Heeft mij vandaag een hartverzakking bezorgd!!!!

Madammeke was namelijk over de ren gesprongen. Ik liep net naar buiten om iedereen een stukje ananas te geven en ik zie in mijn ooghoeken dat Annick aan de verkeerde kant van het hek zat.

S C H R I K!!!

Ik ben heel rustig de schuur ingelopen om het vangnet te pakken. Ben via de voordeur om het huis naar achteren gelopen en.... Annick zag me en dook mooi via de struiken de tuin van de buren in...

hier dus...

Vervolgens ben ik totaal onbewust gaan handelen... eerst de kleine in het hok, de ren openzetten, zodat ze terug naar haar hok kon + de tuin provisorisch verder afgezet, mocht ze terugkomen, dan kon ze niet om het huis de straat op lopen. Annick was dus naar de achterburen gegaan. Ik rennen naar de achterburen (andere straat) en ondertussen Frank bellen. Frank nam niet op. Buren niet thuis. Dan maar zelf kijken of ik in de tuin kon komen. En vooral rustig blijven.... Het was geen probleem om in de tuin te komen, het is een open tuin. Balen, want Annick kon nu alle kanten op en in het ergste geval was Annick al de weide wereld ingetrokken. Mijn buren op de hoek hoorde ik roepen: "hee, er zit hier een konijn".  Ikke terugroepen naar de buren, maar ze reageerden niet. Nee, natuurlijk niet. Stomme- buren-op-de-hoek. Toch maar gaan kijken en ze hadden Annick de coniferen in zien gaan. De buren naast mij hadden haar niet gezien, maar hadden wel geritsel gehoord. Nou, dan maar weer terug naar huis. Ondertussen Monique gebeld om mijn shocking verhaal te vertellen en toen..... toen kwam Annick door de struiken weer terug. Volledig op haar gemakje; Pompidompidom.... even bij m'n kleintje kijken. Gesprek beeindigd. Heeeeeeeel rustig gebleven (Annick was weliswaar in de buurt, maar kon nog alle kanten op) over de provisorische afzetting gestapt. Annick was inmiddels "in" haar eigen ren. Ikke op m'n hurken en.... HEBBES!!!!!!!!! Wat een opluchting zeg!!! De spanning die toen vrij kwam... he Monique ;-)

Nu gaan we maar weer een nieuwe ren maken waaruit ze niet kunnen ontsnappen.

Annick en haar kleintje. Ze is er zo lief voor!

Kleine Kanjer onderzoekt alles wat hij tegenkomt.

Zo, dat was het weer. Het was me een middagje wel zeg! En voor de eventuele nieuwe adoptieouders van Annick: Zorg maar gerust voor een afgesloten ren!