Lapina, Zorg voor Konijnen: kadootjes, vlamen, ezelshoeve, nieuwe logeetjes en noem maar op

Er is weer van alles gebeurd. Echt, het is hier nou nooit saai. Bij m'n ouders is er een paar weken terug een nieuwe voedster met babies te logeren gekomen. Op zich was het wel een zielig verhaal hoor, want, Maggie, zo heet ze, had al babies van 5 weken oud. Toen ze in de opvang kwam, had ze een baby van 2 dagen oud, deze heeft het helaas niet mogen redden, en nu vorige week van zondag op maandag is Maggie weer bevallen van maar liefst 7 babies. De babies zien er ontzettend goed uit. Het zijn 4 spierwitte en 3 zwarte. Toen ze het nest aan het maken was, verdroeg ze haar eerdere babies niet meer. Deze zijn snel naar de noodopvang Angela gegaan. Zie hiervoor http://www.angelasweblog.web-log.nl/. De babies zijn nu inmiddels weer in de opvang.

Dezelfde zondagavond is bij mij het kleine bruintje overleden. Arm beestje. Had zo'n buikpijn. Helaas is daar bijna niets tegen te doen. T Kleintje is heel erg aan het vechten geweest, maar helaas. Gelukkig waren wij bij haar. Jerommeke, t witje, heeft haar nog helemaal af zitten likken en kroop tegen haar aan alsof hij haar nog warm wilde houden. Zo klein en al zo wijs. Nu Jerommeke alleen was, heb ik hem bij Joris gezet. Joris kan niet zoveel meer hebben, maar een kleintje erbij vindt hij toch wel leuk en hij gedraagt zich dan ook als een superopa. Inklusief het afwassen van de kleine. Heeft Joris toch nog een taak te volbrengen. Ook zit er intussen een heus wildje bij Joris en Jerom. Wil niet gevoerd worden, helemaal niks. Zo angstig. Toch eet ie wel hoor, want hij blijft goed op gewicht. Ik blijf toch zo af en toe proberen om wat namaakmoedermelk bij hem naar binnen te werken.

Dan hebben we Snippie en Hornet nog. Iedere keer was ik aan het tobben wie wanneer los mocht lopen en op een gegeven moment was ik het eerlijk gezegd een klein beetje zat. Dus ik heb ze tegelijk los gelaten in de kamer, gang en keuken. Als ze geen zin hadden in elkaar, dan konden ze in ieder geval alle kanten op om elkaar te ontlopen. Ik ben verder gegaan met mijn ding en toen ik later terug kwam, zaten ze samen in de kamer. Niet echt dicht bij elkaar of zo, maar goed, er werd niet gevochten. Zolang er niet werd gevochten, vond ik het best, kon er weer een binnenhok uit de kamer. Na verloop van tijd (dagen) gingen ze steeds dichter naar elkaar toe totdat ik zag dat Snippie Hornet aan het aflikken was. Tja.... en nu dan? Achjaaaaaaaa..... nu blijft Hornet gezellig hier wonen. Ik zou het echt bij 10 eigen konijnen houden. Maar die ene... kan er ook nog wel bij.

Snippie en Hornet.

Omdat het bijna vakantie was, heb ik bij BunnyBin een aantal speelballen van wilgentakken met verrassing gekocht. Ze blijven het leuk vinden en ze gaan er dan ook altijd direct mee aan de slag om de bal te slopen. Geef ze een paar uur en er is niets meer van over. Gelukkig waren de ballen nu op de aanbieding ;-).

Thijs en Nikita.

De groep van Stamper. Eerst nog wat onwennig, maar dat was snel over.

Vorige week maandag zijn we bij "vroegere" pleegjes op visite geweest. Voor hun had ik ook een bal meegenomen en ook zij wisten er wel raad mee. Het was heerlijk om ze weer te zien en om even met ze te knuffelen. Vlamen blijven echt prachtbeesten.

Pap, mams en zoonlief.

Zelf ben ik ook in de watten gelegd. Ik heb dit hok gekregen. Het is een laag (de pootjes zijn gedeeltelijk afgezaagd) en erg ruim hok. Ideaal voor als er een voedster komt logeren die mogelijk zwanger is. In het hok is er dus ruimte genoeg en het hok is ook niet te hoog als het eventuele kleine grut gaat lopen. Ze kunnen zo dus niet zo "hoog" vallen. Ontzettend bedankt (en ook nog voor het eten ;-)) !!! En.... het hok is al in gebruik genomen door Fiona. Over haar straks meer. Ze wil zich namelijk zelf even aan iedereen voorstellen.

Donderdag zijn we bij de Ezelshoeve geweest. Zie hiervoor www.ezelshoeve.nl. Dit is een ezelopvang voor verwaarloosde en mishandelde ezels. Nu vond ik ezels al wel errug leuk, maar ik kende ze nog niet echt. Nu hebben we echt kennis met ze mogen maken en ze zijn werkelijkwaar helemaal geweldig. Wat een moppies zeg.

Ze hebben verschillende weides om in te spelen en te grazen. Je mag ook heel gezellig tussen de ezels lopen, aaien, knuffelen en spelen. Het is heel bijzonder hoeveel vertrouwen deze ezels toch nog in mensen hebben. Na alles wat ze hebben meegemaakt.

Er liep ook nog een klein ezeltje rond. Jip. Jip is ook echt helemaal leuk en vooral nog lekker speels. Hij houdt er best van om even de oudere ezels te klieren en ook de mensen die er rondlopen, daar wil hij graag even mee spelen. Heerlijk zo'n blij beestje.

Jip is zo af en toe ook wel stiekum een klein beetje ondeugend en snoept dan van de planten.

Monique (van www.mijnbestevrienden.web-log.nl) was er ook bij. Of beter gezegd; wij waren met haar meegegaan. En zo te zien heeft Monique het ook prima naar haar zin.

Wat een droppie. Ik wordt er zo hebberig van he. Maar helaas. We kunnen niet alles in huis nemen waar we graag voor zouden willen zorgen.

Frank was er ook bij e
n was moeilijk weer mee naar huis te krijgen. Hier Frank in goed gesprek met een ezel.

Waar zouden ze het toch over hebben....

Blijkbaar kon Ezel het wel waarderen, want Frank kreeg nog een lekkere zoen op zijn arm van Ezel.

Als laatste hebben we dan nog Fiona. Vorige week dinsdag kwam de dierenambulance even bij Opvang Konijnenberg "lossen". Ik geloof dat het om 5 of 6 konijnen ging en 2 cavia's. Omdat er hier toch nog een hok leeg stond, kon er wel een voedster met mij mee. Ook heb ik dat kleine wildje meegenomen toen.

Dit is ze, Fiona. Fiona is erg mooi, lief, vrolijk en leuk. Nog een tikkie schuchter, maar dat gaat er wel uit.