Viaviavia zijn er wilde konijntjes bij mij gekomen. Ik wist dat een voedster bevallen was, hulp aangeboden, maar niet geaccepteerd. De kleintjes waren totaal niet gesocialiseerd en per toeval zag ik dat ze op marktplaats aangeboden werden. Dit was eind oktober 2009. Ik moest er niet aan denken dat mensen deze konijntjes in een hokje zouden stoppen en toen heb ik toch maar besloten dat ze naar mij mochten komen. In ieder geval om te overwinteren. Zo gezegd, zo gedaan. In de schuur had ik een pracht ren gemaakt. De konijnjes hebben er nog geen 2 tellen ingezeten. Zo ontzettend wild waren ze. Het was te koud om ze uit te zetten, dus moesten ze in de schuur overwinteren. Ze hebben werkelijk waar de hele schuur op zn kop gezet. De stellingkast volledig leeggehaald (ze sprongen immers tot aan het dak, dus ook tot boven in de stellingkast enzo ;-)). Langzaam aan ben ik begonnen met het afbouwen van brokken en het geven van groen en hooi. Omdat de mannen de schuur tot een ware puinhoopstal hadden omgebouwd, gooide ik het voer ook overal neer, zodat ze moesten zoeken naar hun eten, wat hun goed afging.
Op een gegeven moment komt er dan toch een tijd dat je een beslissing moet nemen. Toen ze bij mij kwamen, waren ze al totaal verwilderd. Eigenlijk hadden we geen keus. Het was of in de schuur laten zitten, jaren lang. Of uitzetten. We hebben heel lang gedubt over een locatie en uiteindelijk gevonden. Met lood in mn schoenen.....
We hadden ze in een dichte box gestopt (nee, niet luchtdicht), zodat het donker voor hun zou zijn.
Dood en doodsbang.
Zo bang, dat ze iet uit de box wilden. Helemaal verstijfd.
Uiteindelijk heb ik ze toch maar een zetje gegeven en daar gingen ze hoor....
Ik weet wel dat ik dit nooooooit meer wil. 'k Vond het zo ontzettend erg om ze los te laten.
Verder vroeg Wendy of ons kleffe stelletje nog altijd zo klef is, nou, kijk zelluf maar :-D Ze zijn onafscheidelijk.
Vikky is ook vriendjes met het nijlpaard.
En zo gaat het zo ongeveer de hele dag hierzo ;-)
Poot in poot
Harvey kan er ook wat van.
Het is nog altijd puur genieten met die twee, ondanks dat ze ook best ondeugend kunnen zijn hoor. Maar eh, wordt es boos. Niet he. Gaat gewoon niet.
Met de rest van de bunnies gaat het ook goed. Ze zijn inmiddels allemaal geent en kunnen er weer even tegen. Lotte had een dipje dat ze zich wat minder voelde, direct ingegrepen en na een paar daagjes was ze er weer bovenop.
Binnenkort wat foto's van de logeetjes.
3 opmerkingen: